Nog anderhalve week en dan is het zo ver: dan gaat Vrouwkje naar de stamboekkeuring. Ze krijgt nog drie keer in de week wat licht werk en mag verder lekker buiten spelen.

Vorige week is mevrouw voor het eerst in haar leven beslagen. Van de winter kon ze nog niet op drie benen staan en was zelfs bekappen een groot gevecht, maar nu stond ze heel braaf te kriebelen met de smid. Al was dat beetje rook dat van de ijzers kwam bij het passen wel wat eng.

Oefenen

We hebben inmiddels een paar keer geoefend met het voorbrengen. Netjes stappen met de hals laag, krachtig vanuit de achterhand. En in draf mooi terugkomen voor de hoek en op de eigen benen weer vertrekken naar een middendraf op de lange zijde. Dat viel niks tegen.

Vrouwkje is helaas niet de meest fantastische stapper van het Westelijk halfrond. Ze kan het wel, maar als het spannend wordt, dan laat ze soms allerlei rare passen zien. Zul je net zien dat dat tijdens de keuring gebeurt…

Om het zo goed mogelijk te krijgen, is ze een poosje geleden door de ostheopaat behandeld. Die heeft haar mooi los gekregen. Dat hielp al goed en dankzij de hoefijzers heeft ze ook wat meer stabiliteit gekregen.

Realistisch

Omdat stap zo’n belangrijke gang is bij de keuring gaan we er maar met niet al te veel verwachtingen heen. Ze staat er goed bij, ziet er mooi jeugdig uit en kan goed genoeg draven. Al moet je natuurlijk afwachten of ze dat ook laat zien als het moment daar is. Van het stappen hopen we dan maar het beste.

Duimen jullie mee?

<< Vrouwkje Blog 4                                                            Vrouwkje Blog 6 >>